მოდის სახლებს შორის ერთ-ერთ გამორჩეულ და შეიძლება ითქვას ახალგაზრდა ბრენდზე გიამბობთ დღეს. Prada - იტალიური სტილისა და დახვეწილობის ნაზავი, რომელიც 1913 წლიდან დაიწყო და სრულიადაც არ მოიაზრებდა დასაწყისშივე ტანსაცმლის წარმოებას, თუმცა მონდომებით, გამორჩეული ხარისხითა და ინტერესით დაწყებული საქმე მომხმარებლის ყურადღებას არ გამორჩენია და დროსთან ერთად მისი მასშტაბების გაიზარდა. ყველაფერი ტყავის წარმოებით დაიწო, იტალიაში, კერძოდ მილანში, იქ სადაც მოდის არაერთმა სახელგანთქმულმა ბრენდმა აიდგა ფეხი. 1913 წელს მარიო და მისმა ძმამ მარტინო პრადამ გახსნეს ტყავის ნაწარმის მაღაზია - Fratelli Prada, სადაც ყიდდნენ პროდუქტებს ცხოველებისთვის, შემდეგ დაიწყეს ტყავის ნაწარმის შემოტანაც, მათ შორის ინგლისური ჩანთების, რომელთაც იტალიაში საკმაოდ დიდი აუდიტორია ელოდა. გარკვეული წარმატებისა და ფინანსური შემოსავლის სტაბილურობის ფონზე ასე განაგრძობდნენ ძმები წლების განამვვლობაში მუშაობას და იმედით, რომ ბიზნესს მაიო თავის ვაჟს გადააბარებდა. თუმცა ბედის ირონიით მისი შვილებიდან მხოლოდ ლუიზამ გამოიჩინა სურვილი მამის წამოწყებული საქმის გასაგრძელებლად, რაც ოჯახისთვის მოულოდნელობა იყო, თუმცა ფაქტია, რომ არჩევანი სწორად გაკეთდა. ლუიზამ 20 წლის განმავლობაში მართა კომპანია და პატარა მაღაზია, სახელგანთქმულ სავაჭრო ობიექტადაც აქცია და მის ქალიშვილ მიუჩიასაც გადააბარა, როდესაც მიხვდა, რომ მართვის სადავეები ახალგაზრდა თაობისთვის უნდა გადაეცა. გარეთ მე-20 საუკუნის 70-იანი წლები იწურებოდა, მოდის ტენდენციებში ახალი მიმართულებები შემოდიოდა და მიუჩმაც გადაავლო თვალი პროდუქციას რომელიც პრადას მაღაზიაში აწონებდა თავს მომხმარებელს.
ეტიკეტის ლოგო არ იყო ისეთი აშკარა დიზაინის ელემენტი, როგორც სხვა ცნობილი ძვირადღირებული ბრენდების ჩანთებზე, როგორიცაა მაგალითად Louis Vuitton. ამ შემთხვევაში ბრენდი ცდილობდა ყურადღება პროდუქციის ხარისხით მიექცია და არა გამომწვევი თვალშისაცემი ლოგოებითა და სხვა სახის სიმბოლოებით. Prada-ს ორიგინალურობამ ის ერთ-ერთ ყველაზე გავლენიან მოდის სახლად აქცია, და ბრენდი გახდა პრემიუმ სტატუსის სიმბოლო 1990-იან წლებში.
1998 წელს გაყიდვები 31,7 მილიონ აშშ დოლარს გასცდა. მან წარმატებას მიაღწია იმით რომ Prada-ს ჩანთები გამოფენილიყო უნივერმაღებში გამოსაჩენ ადგილას, რათა ისინი მოდის რედაქტორებს შორის ჰიტად ექციათ. Prada-ს მუდმივი წარმატება მიეწერება მის თემას "working-class", რომელიც ჯინია ბელაფანტემ The New York Times Magazine-ში გამოაცხადა. გარდა ამისა, ახლა ცოლ-ქმარი, მიუჩა და ბერტელი ხელმძღვანელობდნენ Prada-ს ეტიკეტს და ფრთხილად აფართოებდნენ ბრენდს, რაც პროდუქციას რთულად მისაღწევს ხდიდა. 1992 წელს გამოვიდა მაღალი მოდის ბრენდი Miu Miu, რომელიც მიუჩას მეტსახელის მიხედვით დაერქვა. Miu Miu ემსახურებოდა ახალგაზრდა მომხმარებლებს და ცნობილ ადამიანებს. 1993 წლისთვის პრადას მიენიჭა ამერიკის მოდის დიზაინერების საბჭოს (CFDA) ჯილდო წარმოდგენილი აქსესუარებისთვის.
მამაკაცის მზა ტანსაცმლის კოლექციები 1990-იანი წლების შუა ხანებში გამოჩნდა. 1994 წლისთვის გაყიდვები 210 მილიონ აშშ დოლარს შეადგენდა. ერთ წელიწადში Prada-მ ამერიკის მოდის დიზაინერების საბჭოს კიდევ ერთი ჯილდო მოიპოვა, როგორც "წლის დიზაინერი". ამ დროისთვის პრადას სახლი ფუნქციონირებდა 40 ლოკაციაზე მთელს მსოფლიოში, აქედან 20 იაპონიაში. კომპანია ფლობდა რვა ქარხანას და იტალიაში 84 სხვა მწარმოებლის ქვეკონტრაქტზე მუშაობდა. 1996 წელი ასევე შეიძლება ჩაითვალოს, როგორც მნიშვნელოვანი შემობრუნების მომენტი Prada-ს ესთეტიკაში, რომელმაც ბრენდის მსოფლიო რეპუტაციაზე იმოქმედა. ჟურნალისტებმა შეაქეს Miuccia-ს “ugly chic” style-ს, რომელიც თავდაპირველად აბნევდა მომხმარებლებს უხეშად არასექსუალური კოსტიუმების შეთავაზებით, რომლებიც შემდეგ გამოვლინდა, რომ სთავაზობდა გაბედულ და ორიგინალურ შეხედულებებს მოდასა და სურვილს შორის. მას შემდეგ Prada ითვლება ერთ-ერთ ყველაზე ინტელექტუალურ და კონცეპტუალურ დიზაინერად.
2000 წელს გახსნილი პრადას მილანის სათავო ოფისი ყოფილ ინდუსტრიულ სივრცეში ბერგამოსა და ვია ფოგაზაროს შორის მდებარეობდა. კარსტენ ჰოლერის მხატვრული ინსტალაცია, რომელიც სამსართულიანი ლითონის სლაიდის ფორმას იღებდა, მიემართებოდა მიუჩია პრადას ოფისიდან შიდა ეზოში. 2002 წელს დასრულდა ბრენდის სათავო ოფისი ნიუ-იორკში, რომელიც მდებარეობს Times Square-ის ფორტეპიანოს ყოფილ ქარხანაში, რომელიც გარემონტებულია Herzog & de Meuron არქიტექტურული ფირმის მიერ. 2003 - "ბაღი-ქარხნების" "Garden-Factories" პროექტი - Prada თანამშრომლობს არქიტექტორ გვიდო კანალისთან, რათა გაახალგაზრდავდეს ლანდშაფტი მათი მწარმოებლების გარშემო. 2004 წელს ტოკიოში "Waist Down – Skirts by Miuccia Prada" ჩვენება გაიმართა. გამოფენაზე წარმოდგენილი იყო 100 ქვედაბოლო, რომელიც მიუჩია პრადას მიერ შეიქმნა და ჩაფიქრებული იყო კაიოკო ოტას მიერ ქალბატონ პრადასთან თანამშრომლობით. გამოფენა გაგრძელდა შანხაიში, ნიუ-იორკში, ლოს-ანჯელესსა და სეულში.